Калі ідуць на абардаж, І поўніць полымя пра сцяг Да верху мачты - экіпаж # Цвікамі прыбівае сцяг. Даўно здалася - нават сталь, - І толькі зараз - мы памром Пад сцягам, што ў прадонні хваль Знікае разам з караблём. Ў крыві краіны нашай бель, Прыходзіць час смяротных сноў, І нашай волі карабель, - # Няскораны, - ідзе на дно. І сёння ў вечны наш працяг, У неба на світанні дня Уздымуць нас, як волі сцяг, Якога й богу нельга зняць. Уздымуць нас, як волі сцяг, Якога й богу нельга зняць.
https://lyrics.primanota.net/ales-dzyanisau/paveshanym-1863-godu.htm